homeFortrijnauwen.nl

 

Fort Rijnauwen fusilladeplaats in de 2e wereldoorlog

Mevrouw Mia Lelivelt, gezeten in een rolstoel, vertelt:

Vanaf het begin van de herdenkingen kom ik naar de plek waar mijn vader, Martin Lelivelt, op 25 juli 1944 is doodgeschoten. Mijn vader en ik zaten allebei in het verzet. Door verraad werd hij op 20 april 1944 thuis opgepakt. Ik was toen 19 en de Duitsers hadden niet door dat ik ook in het verzet zat. Ik was immers een jong meisje.

Toen de Duitsers bij ons huis kwamen moest ik eerst nog 2 onderduikers verstoppen. Mijn vader en mijn jongere broer werden in aparte kamers aan een kruisverhoor onderworpen. Omdat ik Duits verstond wist ik wat er gezegd werd. Toen ik ook werd ondervraagd zei ik: ‘Degene die jullie zoeken leven niet van lucht en liefde alleen’. Dat vonden ze niet leuk.

Mijn broertje had inmiddels door de tuin kunnen ontsnappen, maar mijn vader werd meegenomen naar kamp Vught.

Zes weken later kregen we bericht dat hij op fort Rhijnauwen was doodgeschoten.” Het is even stil. Dan vervolgt mevrouw Lelivelt: “Deze momenten blijven altijd pijnlijk.

Vroeger moest het bezoek altijd worden aangevraagd omdat het fort van defensie was. Je werd dan opgehaald door militairen. Zij begeleidden je naar de fusilladeplaats, waar toen nog de kruisen stonden waaraan de ter dood veroordeelden werden vastgebonden.

 


 

Lees verder: NSB-kamp na de bevrijding